محمد شمس لنگرودی يه شاعر معاصره , اگه از رويدن دو تا شاخ نا قابل رو سرتون احساس بدی بهتون دست نمی ده . سو تيتر های مصاحبه ايشونو با
چلچراغ بخونين : " عشق سوتفاهمی است که با ازدواج بر طرف ميشود " يا " کسی که هجران را دوست دارد بيمار رواني است " . به اين ميگن نمونه کامل يه شاعر قرن اتم ! ميتونين تصور کنين که با فرض صحت اين ادعا ها , به چه نتايج جالبی ميتوان دست يافت؟؟؟