وشب که شد . انيگما کار خودشو ميکنه . می دانی مضحک ترين عبارات در قاموس عشق وحی منزل اند؟ من به زانوهات فکر می کنم به انها که بار سنگين بدنتو تحمل می کنن , خم و راست شدنشان تو را عبور می دهند از تونل زندگی ... عجيب نيست ؟ من مفهومی ديگر برای زانوانت جسته ام : زانوانت سنگ صبور خستگی هام اند . اين را می دانستی؟ امشب که انيگما کار خودشو شروع کرد به زانوانت دوباره نگاه کن اينبار از چشم من و مضحک ترين عباراتم را به ياد بياور ... مطمئنم نخواهی خنديد.